کینه ای که تمامی ندارد

چگونه می شود در این شهر نفس کشید وقتی کینه بر همه چیز غلبه می کند؟
برای بهنود نعره می کشم همانطور که برای دلارام و تمام کسانی که قربانی جهل می شوند اما فراموش نشدنی اند.

زنانی که دنیا را تکان دادند

بعداز خوندن کتاب زنانی که دنیا را تکان دادند به این فکر کردم که چرا هیچ زن ایرانی نتوانست گوشه ای از دنیا را تکان دهد؟آیا کسی این کار را کرده و ما بی خبریم؟
فکر می کنم زنهایی داشتیم که نه ایران بلکه دنیا را تکون بدن یکی مثل فروغ و دیگرانی که شاید هیچ وقت اسمشون را نشنیدیم ولی چرا زنای ما اینقدر در طول تاریخ منزوی شدند این روند هنوز هم ادامه دارد؟
زنها همیشه در طول سالها بدون قدرت بودند و این عدم دسترسی به منابع قدرت انها را ازمطرح شدن ،حرف زدن و ماندگار شدن محروم کرد اما با تمام این شرایط زنان زیادی بودند مثل تی اس الیوت که حتی حاضر شدن با تغییر اسمشون اثارشون را چاپ کنن و ماندگار بشن.ویرجینیا ولف از معاصران است اما ما نتونستیم توی ادبیات زنی را به دنیا معرفی کنیم.واقعا همچین زنی نبود؟ سیمین دانشور، بهبهانی،پروین و....
در حوزه سیاست هم قضیه به همین صورت است ما توی متحجرترین کشور بی نظیربوتو رو داریم که مردهای پاکستان با تمام سنتی بودنشان هنوز با احترام از او یاد می کند یا همینطور در هند. ما توی کشورهای عربی زنان قوی می بینیم با اینکه تو خیلی از همین کشورها زنان از ابتدایی ترین حقوق محرومند.
من هنوز دیل این مسئله رو نتونستم درک کنم و البته این قضیه فقط مربوط به سالهای بعداز انقلاب نیست.چرا ما نتونستیم زنای بزرگمون رو به دنیا معرفی کنیم و چرا هنوز مردها و حتی زنها به گروهی از زنان تاثیرگذار بی اعتمادن .اگر شیرین عبادی از یک کشور دیگر بود آیا بیشتر از اینها نفوذ نداشت؟نمی دونم تونستم منظورم را درست بگم یا نه؟ ولی اگه کسی می تنم جوابمو بده خوشحال می شم

ماه مدرسه

اولین ماه مهری که هم شاگردم و هم معلم.
نمی دانید چه حس شیرینی است وقتی دختری انگشت کوچکش را بالا می برد و می گوید: خانم اجازه ما بگیم؟
و چه حسی دارد وقتی از پله های دانشگاه بالا و پایین می روی تا کار انتخاب واحدت تمام شود.
فردا اولین جلسه ی کلاس توی دانشگاه هنر است و من بالاخره موفق شدم.
یاد صبحهایی که با عجله چایی می خوردیم و رادیو برنامه بچه های انقلاب را پخش می کرد و یا وقتی که صبحها با لباس مرتب می رفتیم و ظهر با مقنعه های کج و کوله بر می گشتیم خونه بخیر.

سرزمین بی صدا و بی نور

عده ای را می گیرند عده ای را می کشند باقی را تهدید می کنند صدا را خفه می کنند و چشمها را در می آورد.
بر چه کسی قرار است حکومت کنند؟؟

وزرای زن یا نماینده زنان؟

با این انتخاب وزرا یه چیزی برام واضح شد و اون اینه که احمدی نژاد فهمید ه میزان محبوبیتش بین زنها چقدر بوده و با این سه وزیر پیشنهادی خواسته یه کم اوضاع و به نفع خودش تغییر بده.
حضور زنها تو ماجراهای بعد از انتخابات و اینکه تو صف اول تمام این اتفاقات هستند باعث شده حضرات یه کم به حقوق حقه زنها توجه کنند و وزیر زن توی کابینه بذارن(اون هم سه تا) اما این اون چیزیه که زنها به خاطرش نه فقط در این مدت که سالهاست برای آن تلاش می کنند؟
من به عنوان یه زن حقوق برابر با مردها می خوام و اصلا هم این سه زن رو که بیشتر به فکر حقوق مردها هستند را نشانه ترقی و پیشرفت در کشورم نمی دانم.با سابقه درخشانی که حداقل از فاطمه آجرلو می دانم مطمئنم که او از هیچ کاری برای تفکیک جنسیت کوتاهی نمی کند .
صرف حضور زن به صورت فیزیکی خبر خوشی نیست ترویج تفکر ضد مردسالارانه مهمه که می تونه هم توسط مردها اجرا بشه و هم توسط زنها این مربوط به جنسیت نیست بلکه رابطه مستقیمی با ایدئولوژی و فهم آدمها داره

بگذارید کار دولت شروع شود........

بذارید مراسم تحلیف برگزار شود ،دولت کارش را شروع کند،یقه شان را می گیریم و و سرشان را می چسبانیم به سقف.
احمدی نژاد این جمله ها را دیروز توی مشهد گفته اگه کسی احمدی نژآد را نشناسه با شنیدن این جمله ها فکر می کنه که او یکی از ......این شهر است که چنین بی ادبانه حرف می زند و هیچ مرزی برای ایراد جمله هایش ندارد. این فرد جمله های مشابه این پیش از این زیاد گفته بود اما این مستقیم ترین تهدید او در این چند سال است.
خیلی جالب است در جمهوری زندگی می کنیم که به محض کوچکترین اعتراضی نه معترض که منافق و حتی مفسد خوانده می شویم این یعنی اقایان معتقدند در ایران هیچ مخالف متفکر و متشخص وجود ندارد و همگی ما جملگی از الوات هستیم و در سرزمین اسلامی زندگی می کنیم که دست آورد آن پس از سی سال چنین حرفها و چنین دادگاه ها و چنین دروغها و تقلب ها است.اسلامی که هر روز جایگاه خود را در بین نسل جوان از دست می دهد و کسی اصلا نگران این مسئله نیست چون نگرانی اصلی افرادی چون احمدی نژاد قدرت است به هر وسیله حتی ویرانی مذهب که سالها و قرنها در این خاک ریشه دوانده است.
با دیدن اون دادگاه مسخره گریه ام گرفت برای همه نه از سر ضعف .به خاطر دلسوزی.آقای ابطحی را قبل چند بار دیده بودم وو از نزدیک برخورد داشتم رفتار و حرفهای او و تغییر چهره و ظاهرش بیشتر ناراحتم کرد و اون خنده همیشگی که حالا دیگر نبود.
اگر این دادگاه چسباندن سر به سقف نیست پس چطور احمدی نژاد می خواد سر خیلی ها را به سقف بچسباند آن هم سقف مورد نظر او که از بقیه سقف ها بلند تر است. بدتر از بی آبرو کردن مردم چیزی هم هست ؟
چرا یک نفر دارد همه چیز را نابود می کند و کاری از دست کسی ساخته نیست؟

این نیز بگذرد

شنبه که ظاهرا به خیر گذشت.خیلی بهتر از روز 30 تیر بود.صدای فریاد مردم خیابون رو گرفته بود و چون توی دید و وسط خیابون بود نتونستن کار زیادی بکنند امروز هم مسجد بلاله.........
اون شعار ای شاه خائن قبل از انقلاب که یادتون هست دیروز با یه کم دستکاری می خوندنش!
برای همه هر جای دنیا که برای انسانیت و آزادی تلاش می کنن آرزوی پیروزی دارم.